در اوایل سال 2022 ، ترکیه قصد دارد پیش نویس قانون اساسی جدیدی را ارائه کند که در سال 2023 به همه پرسی ارائه می شود ، این احتمال وجود دارد که همزمان با انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان این کشور برگزار شود. اردوغان مدت هاست خود را برای صدمین سالگرد جمهوری آماده می کند و سعی می کند دوران آتاتورک را “پایان دهد” و دوران اردوغان را آغاز کند.
اردوغان خود در مورد پیشنهادات خود برای تغییرات قانون اساسی صحبت نمی کند ، نکته اصلی واقعیت تصویب “قانون اساسی اردوغان” است. همه قانون اساسی ترکیه (آخرین قانون در 1982 تصویب شد) از آتاتورک و “ارزشهای لیبرال” نام برده است. اردوغان می گوید زمان آن فرا رسیده است که ترکیه به یک ابرقدرت منطقه ای تبدیل شود که قانون اساسی آن مشروط به “نیروهای خارجی” به ویژه ایالات متحده نخواهد بود.
ترکیه به نوبه خود در مورد امکان فدرالیزاسیون این کشور ، به ویژه ایجاد مناطق قومی صحبت می کند. داوود اوغلو ، نخست وزیر سابق ترکیه اخیراً درباره مسائل کردها و دیدار با کردها صحبت کرده است. در همین زمینه ، می توان “تمایل” ترکیه به برقراری روابط با ارمنستان و بحث در مورد باز شدن ارتباطات را در نظر گرفت. ترکیه در سرزمین های ارمنی ایجاد شد و داوری ویلسون ، پیمان شمشیر و بسیاری از نقشه های بین المللی فعلی بخشی از ترکیه کنونی را به عنوان ارمنستان مشخص می کند. و وقتی صحبت از فدرالیزاسیون می شود ، نمی توان بدون بخش ارمنی بود.
مرزهای ترکیه در سال 1923 مشخص شد. پیمان لوزان. مرزهای ارمنستان و گرجستان توسط معاهدات نامشروع روسیه و ترکیه در سال 1921 تعیین شد.
اردوغان فوبیاهای خود را در مورد پیمان شمشیر پنهان نمی کند. “و پیروزی در منازکرت ، فتح استانبول از آن ماست. اردوغان گفت: و عملیات صلح در قبرس ، عملیات نظامی در سوریه و همچنین پیروزی در لیبی و قره باغ متعلق به ما است.
جنگ آرساخ واقعیت های قفقاز را تغییر داد ، نزدیک شدن ترکیه و آذربایجان با چشم انداز ادغام کامل ممکن است دلیل دیگری برای تغییر قانون اساسی ترکیه باشد.
وزیر خارجه روسیه لاوروف اظهار داشت “اکنون که جنگ در قره باغ به پایان رسیده است ، زمینه هایی برای انسداد روند سیاسی ، حمل و نقل و روابط اقتصادی وجود دارد ، اگر ارمنستان و ترکیه تلاش خود را برای عادی سازی روابط از سر بگیرند ، منطقی است.”
آیا این فرایندها در قانون اساسی جدید ترکیه منعکس می شود ، یا این فقط به قصد اردوغان برای “تداوم خود” و ایستادن برابر با آتاتورک برمی گردد؟
