آنچه مهم است مدیریت نیست ، بلکه مکانیسم هایی است که با آن کار می کند

گفتگوی ما معاون سابق NA ، عضو حزب “ارمنستان روشن” Taron Simonyan است

آقای سیمونیان ، دیروز شما نیز در جلسه ای با وزیر دادگستری در زمینه تغییرات قانون اساسی شرکت کردید. چه پیشنهادهایی ارائه دادید؟ آیا عزم مقامات برای ایجاد تغییرات اساسی را مشاهده کردید؟

این فقط یک تبادل نظر بسیار کوتاه در طول جلسه بود ، که هیچ بحث جدی وجود نداشت تا بتوانم چیزی را در حال حاضر بگویم.

به نظر شما آیا در این مرحله نیاز به تغییرات قانون اساسی وجود دارد یا خیر؟

اگر تغییرات قانون اساسی با ابزارهای مناسب و با هدف مناسب انجام شود ، در این صورت نیاز به آن وجود دارد ، ما مدتها در مورد آن صحبت کرده ایم. اما صرف این که منابع دولتی را صرف این واقعیت کنیم که در نهایت هیچ نتیجه یا نتیجه ای مشروط به مصلحت اندیشی سیاسی نخواهد بود ، اشتباه است. بنابراین ، صحبت کردن تا زمانی که اطلاعات نهایی در مورد هدف ، چرا و غیره را نداشته باشیم ، بسیار دشوار خواهد بود.

اما آیا تمایلی به ایجاد تغییرات در قانون اساسی وجود دارد ، زیرا نخست وزیر می گوید آنها در این مرحله چندان علاقه ای به برداشتن چنین اقدامی ندارند؟

واقعیت جلسه در حال حاضر سیگنالی است که چنین ایده ای وجود دارد. هنوز زود است که بگوییم اکنون چه اتفاقی برای دولت خواهد افتاد.

به هر حال ، “ارمنستان روشن” از کدام سیستم حکومتی حمایت می کند – ریاست جمهوری ، نیمه ریاست جمهوری یا پارلمانی؟

همه اشکال حکمرانی خوب است. با توجه به تسریع تغییرات اجتماعی ، هر نوع حکومتی که انتخاب شود ، تنظیم دقیق تر می تواند م excludثرتر باشد و غلظت بیش از حد قدرت در دست یک یا چند بازیگر را حذف کند. اما اگر سیستمی را انتخاب کنیم اما چیزی کاملاً متفاوت را تحت نام آن قرار دهیم ، آنچه امروز مشاهده می کنید کار نخواهد کرد.

به عبارت دیگر ، آیا مدل پارلمانی در ارمنستان کار نکرد؟

آنها کار نمی کنند تا کار کنند. آنچه شما می گویید پارلمانی است ، در ارمنستان فقط نام پارلمانی است ، از نظر عملکردی نمی توان آن را پارلمانی گفت ، زیرا قدرت فوق متمرکز در دستان اجرایی است.

آنچه مهم است مدیریت نیست ، بلکه مکانیسم هایی است که با آن کار می کند. یعنی باید در داخل کار کند. آیا می توانید تصور کنید که خودرویی دارید که ظاهر خوبی دارد اما موتور آن داخل خودرو نیست یا تجهیزات لازم برای حرکت خودرو به جلو را ندارد؟ البته آن ماشین کار نمی کند. شما فقط باید با کمک هایی که نسبت به دیگران انجام می دهید تمایز بیشتری قائل شوید. در طول این 2-3 سال ، مبارزه ما در پارلمان با این هدف بود که اگر کشور پارلمانی است ، باید مکانیسم های پارلمان معرفی شود ، و نه یک حالت نیمه ریاست جمهوری ، نوعی دورگه نخست وزیر ، که کار نمی کند. جایی که همه تصمیم نمی گیرند بلکه همه مجرم هستند ، جایی که همه تصمیم می گیرند اما گناهکار نیستند. بنابراین ، این سازوکار چیزی برای توسعه مشروطیت نخواهد داد.

آیا فکر می کنید با تغییرات جدید ، اختیارات نامحدود نخست وزیر باید تا حدودی محدود شود؟

نه تنها محدود کردن ، بلکه تعادل. نخست وزیر ، بله ، باید توانایی حل مشکلات را داشته باشد ، اما نباید از این حد فراتر رود ، مثلاً بر قوه مقننه تسلط داشته باشد ، یا برخی از ادارات اجرایی تابع نخست وزیر هستند و در مقابل پارلمان پاسخگو نیستند. اینها مکانیزم هایی هستند که باید کار کنند. البته اگر آنها کار نکنند ، ما نمی توانیم به عنوان مثال در مورد یک سیستم پارلمانی بد صحبت کنیم. اگر مکانیزم های مناسب به کار گرفته شوند ، چنین خواهد شد.

آیا می توانیم 3 سال گذشته را از نظر تغییرات قانون اساسی از دست بدهیم؟

بله ، تغییری ایجاد نشد.

و در صورت تغییرات قانون اساسی ، آیا می توانیم به این نتیجه برسیم که شکافهای قانون اساسی فعلی پر شده است؟ آیا نخست وزیر اختیارات خود را محدود می کند؟ آیا قصد دارید پیشنهاداتی ارائه دهید؟

آیا او می تواند به محدودیت قدرت برود یا نخواهد رفت ، من نمی توانم پیش بینی کنم. در مورد پیشنهادات ، ابتدا باید درک کرد که آیا چنین موضوعی وجود دارد یا خیر. در صورت وجود و اگر آنها بپرسند ، من کلمه خود را می گویم ، اگر موضوعی وجود نداشته باشد و آنها نپرسند ، البته ، به چه کسی باید بگویم؟