گفتگوی ما رهبر حزب سازنده آندریاس قوکاسیان است
آقای قوکاسیان ، اتحادیه ارمنستان اعلام کرد که جنگ خیابانی را از سر می گیرد زیرا eکشور در مرحله بسیار مهمی است ، بحران وجود دارد ، دولت در خطر است. ایشان صغاتلیان گفت: “در این مرحله ، ما به طور فعال در حال بحث در مورد چکار برای خنثی سازی تهدیدات کشورمان و جلوگیری از ترک نشین شدن ارمنستان هستیم.” مبارزه خیابانی در این مرحله چقدر می تواند موفق باشد؟
تغییر قدرت بعدی در ارمنستان با حمایت فرانسه انجام می شود ، یک انقلاب رنگی رخ خواهد داد. واقعیت ارمنی این است که در طول این 30 سال هرگونه تغییر قدرت در ارمنستان تحت کنترل ابرقدرتها بوده است ، نقش اصلی در روندهای سیاسی ارمنستان تا به امروز توسط روسیه انجام شده است. بعدی انقلاب فرانسه خواهد بود. و من فکر نمی کنم که روبرت کوچاریان با دید سیاسی خود با استانداردهایی که ارمنستان برای غرب تعیین می کند مطابقت داشته باشد. در مورد من ، همانطور که من آن را درک می کنم ، در دو سال گذشته ایده این بود که سر یک عروسک روسی را بردارید و یکی دیگر از رهبران دست نشانده روسی را جایگزین او کنید ، روسیه تقاضای او را ندارد. ما این را در انتخابات گذشته مشاهده کردیم ، زیرا روسیه در کنار نیکول پاشینیان ایستاد و تصمیم گرفت که نیکول پاشینیان ، به عنوان رئیس یک دولت مشارکتی ، مفیدتر از روبرت کوچاریان است.
بنابراین ، بر اساس آن ارزیابی ، من شانس روبرت کوچاریان را زیاد ارزیابی نمی کنم. او به غرب نیز علاقه ای ندارد ، زیرا دید او به عقب نگاه می کند. روسیه به خودی خود “علاقه مند” نیست ، زیرا روسیه ، در شخص نیکول پاشینیان ، دارای رهبری مشارکتی است که آماده خدمت به منافع دشمنان ارمنستان ، عمل به دستورالعمل های روسیه و جلب همدردی بخشی از جامعه است. به نیکول پاشینیان شخصیتی نیست که بتواند با مسکو مخالفت کند. و می توان به طور منطقی نتیجه گرفت که اگر نیکول پاشینیان چنین وظیفه ای را از مسکو در انتخابات 20 ژوئن دریافت نکرد ، قطار روبرت کوچاریان حرکت کرده است.
این نظر وجود دارد که مخالفان پارلمانی ، که در مورد مبارزه خیابانی صحبت می کنند ، به س questionال اصلی پاسخ نداده اند ، خطرات تهدیدآمیز دولتی را که از بیانیه سه جانبه ناشی می شود ، مطرح نمی کند. معلوم می شود که مشکل آنها فقط به قدرت رسیدن است ، آیا ادامه همان برنامه خواهد بود؟
البته. این نیروها چیز دیگری ارائه ندادند. یک روش جایگزین برای توقف همکاری نظامی با روسیه ، روی آوردن به غرب ، بازکردن کشور برای همکاری با غرب ، جذب سرمایه گذاری از غرب به منظور توسعه اقتصاد ، ایجاد همکاری نظامی با فرانسه و غیره. روبرت کوچاریان و هم تیمی هایش چنین چیزهایی را رد می کنند ، یعنی آنها در مورد این موضوع صحبت می کنند که می توانند روابط بهتری با پوتین برقرار کنند ، که منتفی نیست ، زیرا پوتین یک شخصیت فاسد است ، آنها می توانند از طریق فساد به نتایج بیشتری برسند. اما این هیچ ربطی به موضوعاتی که شما مطرح کردید ندارد ، روسیه معتقد است که مردم آرتساخ به عنوان یک انسان می توانند بدون حقوق بشر زندگی کنند ، یعنی بدون وضعیت ، پیشنهاد لاوروف این بود که همه پرسی در ارسخان به طور نامحدود به تعویق بیفتد مشکل مربوط به نسلهای بعدی است ، به این معنی که احترام به حقوق بشر برای روسیه یک عامل ناموجود در کشور خود و سایر نقاط است. ترکیه و آذربایجان رویکرد یکسانی دارند. ترکیه و آذربایجان معتقدند که ارامنه می توانند زندگی کنند ، اما به عنوان یک ملت سیاسی حق مردم ما برای توسعه ، توسعه مستقل و دفاع از منافع خود را محروم می کنند. و آنها با رهبری روسیه در این مورد اتفاق نظر دارند که می توان با نادیده گرفتن مهمترین مسائل برای هر شخص مانند حقوق بشر به صلح دست یافت. البته مقامات ارمنستان نیز سالها در آن منطق بوده اند ، امروز می بینیم که ارمنستان در همکاری با گروه مینسک موقعیت مخربی دارد ، اجرای مفاد بیانیه 9 نوامبر را در اولویت خود می داند ، و مسائل مهم باقی مانده را در نظر می گیرد. ثانوی.
