گفته می شود که زمانی SUV شوروی یا روسیه با قابلیت های منحصر به فرد خود در چارچوب یک نمایشگاه بین المللی خودرو نشان داده شد. ماشین تقریباً در یک زاویه راست از تپه عبور کرد ، در همان زاویه از طرف دیگر فرود آمد ، توانست از جاده ای عبور کند که سنگهایی چند برابر بزرگتر از آن پرتاب شده است ، وارد مرداب شد ، و توانست بیرون بیاید ، گویی ماشین قبلاً گل را پوشانده بود: تماشاگران خوشحال به نظر می رسیدند و فقط ژاپنی ها با صدای بلند فریاد می زدند و می گفتند: تا زمانی که جاده ها ساخته نشوند ، روس ها نمی توانند کاری انجام دهند. “
امروزه همان افراد با همان منطق عمل می کنند که اهرم های اداره دولت به دلیل وقایع و سرنوشت در دست آنها ظاهر شده است. به نظر نمی رسد گروه حاکم به هیچ ترفند ، ترفند و پیچیدگی آشکاری متوسل شود: آنها نام مکان های ارمنی را با ایوازلی-جیمازلی تغییر می دهند ، مطلوب ترین نسخه های نقشه های ارمنستان شوروی و آذربایجان شوروی را به طرف آذربایجانی می آورند. خوب است که هنوز سوابق پادشاهان آرگیشتی و منوآ ذکر نشده باشد. آنها “بحث می کنند” و از همه مزخرفات دفاع می کنند ، اما نمی گویند که مفهوم مرز دولتی ارمنستان شوروی “آذربایجان شوروی” هرگز وجود نداشته است. این تنها بخشی از الحاق اشغال شده جمهوری اول ارمنستان است. مرزهای جمهوری اول در واقع توسط اتحادیه ملل در فوریه 1920 تعیین شد ، که ارمنستان شوروی نمی تواند موضوع حقوق بین الملل باشد ، جانشین آن جمهوری ارمنستان است. که در 1921 توافقنامه های مسکو و کارس غیرقانونی است.
از نظر عینی ، پایگاه حقوقی-مستند طرف ارمنی آنقدر قوی است که در حین کار منجر به نتیجه طرفدار ارمنی می شود ، به طوری که گروه روسیه و ترکیه نمی خواهد در این مسائل “غرق” شود. درک اینکه “غوطه ور شدن” در آنها با پیامدهای ناخوشایند دیپلماتیک و سیاسی برای آنها همراه است. و خنثی سازی این فرصتها توسط رهبری ارمنستان انجام می شود. که در واقع م becauseثرتر است زیرا با “دستور فولاد” اجرا می شود – نتیجه فولادی را به همراه خواهد داشت. هیچ دلیلی برای مسئولیت و شرمندگی در مقابل جهان وجود نخواهد داشت. ارامنه خود داوطلبانه از حقوق و فرصت های خود دست می کشند.
توضیحات خاصی دارد. همکاری دولت امروز ارمنستان نمونه ای نمونه از چنین خط سیاسی است.
