گفتگوی Lragir.am آنا کوستانانیان ، نماینده سابق مجلس است
خانم کوستانانی ، در سیونیک دشمن همچنان بخش جاده گوریس-کاپان را کنترل می کند. در پاسخ ، مقامات ارمنستان به نقشه های اتحاد جماهیر شوروی اشاره می کنند. اقدامات ما باید چگونه باشد؟
به نظر من ، اولاً هیچ فرایند سیستماتیک در اینجا وجود ندارد. حتی اگر مسائل مرزی نامشخصی از سالهای اتحاد جماهیر شوروی وجود داشته باشد ، این روند باید آشکارا و شفاف انجام شود ، زیرا س questionsالات و انتقادهای جدی زیادی را ایجاد می کند. در این فرآیند باید یک گروه کاری خاص وجود داشته باشد. ما هنوز نمی دانیم ، حتی اگر چنین گروهی وجود داشته باشد ، چه نقشه هایی در طول بحث های کاری آن گروه مورد بحث قرار می گیرد ، که باید به عنوان مبنایی در نظر گرفته شود ، آیا این گروه کاری فقط شامل متخصصان محلی است. ما قبلاً موسسه زمین شناسی و نقشه برداری را داشتیم که به مسائل مربوطه می پرداخت ، سپس در دوران حکومت این دولت آن موسسه با تخم مرغی بسیار عجیب بسته شد. یعنی حتی اگر فرآیندی در سطح کار انجام شود ، همه این اطلاعات باید به درستی به عموم ارائه شود.
بله ، این یک مسئله امنیتی جدی است ، زیرا امروزه این س inال در لایه های مختلف جامعه به وجود می آید ، برای اینکه از این سر به سر ارمنستان به سر دیگر بروند ، باید دریابند که آیا آنها اسیر خواهند شد یا خیر ، آیا جاده ایمن است یا خیر هیچ کس از چنین حوادثی اطمینان ندارد.
مقامات اعلام می کنند آنچه در جاده گوریس-کاپان می گذرد مشکل ایران و آذربایجان است ، زیرا حمل بار آذری توسط آذربایجانی ها متوقف شده است.
اول از همه ، باید اشاره کنم که در نهایت مشخص نشده است که آیا آذربایجانی ها باید به ماندن در آن منطقه ادامه دهند یا خیر. من این امر را غیرقابل قبول می دانم که دولت ما با چنین تخم مرغی بدون دندان امتیاز آن سرزمین ها را بسیار آرام پذیرفت. باز هم می گویم ، یک مشکل نامشخص در اینجا وجود دارد. حتی اگر مطابق نقشه های قبل از شوروی ، شوروی یا پس از شوروی تحت کنترل آذربایجان بود ، ابتدا باید در مراحل بعدی روشن شود. ثانیاً ، این تنها مشکل ایران و آذربایجان نیست ، زیرا فراموش نکنیم که حمل و نقل محموله های ایران از خاک ارمنستان عبور می کند ، که بر اساس آن دولت ارمنستان باید قوانین را تنظیم یا حداقل میانجیگری کند تا ما با مشکلات اقتصادی در این کشور مواجه نشویم. در آینده ، زیرا ایران ممکن است راههای دیگری را امتحان کند تا حمل و نقل بار خود را جستجو کند.
من می خواهم بر وضعیت متشنجی که امروز در امتداد مرز ایران و آذربایجان در حال وقوع است ، تأکید کنم. در واقع ، ما فرض می کنیم که وضعیت عمدتا به دلیل عدم بازگشت دو شهروند ایرانی ، رانندگان کامیون ، متشنج شده است ، زیرا دولت از شهروندان خود مراقبت می کند. این دو شهروند توسط آذری ها برده شده و به باکو برده شدند ، باید پاسخ متقابل از طرف دولت وجود داشته باشد. البته فرصت های ارمنستان و ایران قابل مقایسه نیست ، اما در هر صورت می بینیم که ایران چگونه از شهروندان خود مراقبت می کند. در همین حال ، شهروندان ما ناپدید می شوند ، به دلایلی دولت ارمنستان از روس ها می خواهد اقدامات مناسب را انجام دهند.
در این مرحله ، نظرات زیادی وجود دارد که ارمنستان باید برای تعیین مرز به سازمان ملل مراجعه کند ، نباید بر اساس نقشه های اتحاد جماهیر شوروی باشد ، بلکه به عنوان مثال ، اسناد لیگ ملل ، مجمع پاریس. چه فرصتهایی در این راستا وجود دارد؟
من با شما موافقم. ببینید در واقع چه اتفاقی برای ساختارهای بین المللی ، همان سازمان ملل متحد می افتد ، که با مسائل محدودسازی و مرزبندی سروکار دارند ، یعنی حق مداخله دارند ، ارمنستان فعال نبوده است. و در اینجا ما نباید فقط سعی کنیم ساختارهای بین المللی را درگیر کنیم. من به یاد دارم که معاهدات بین المللی قبلی ما در شبکه های اجتماعی پخش می شد ، بگذارید بگوییم 100 سال پیش چه اتفاقی افتاد ، هنگامی که دوباره سرزمین هایی از ارمنستان گرفته شد ، سیاستمداران فعلی از همان دولت می گفتند ، اما چه کسی گفت که 100 باید آنچه را که سالها پیش اتفاق افتاده است از دست بدهیم. پیش از این ، اما ما نقشه های اتحاد جماهیر شوروی را نقل می کنیم. البته ، در اینجا می توان کلمات من را تحریف کرد و گفت که من موضع طلبانه ای را بیان می کنم ، اما در هر صورت اینها س questionsالاتی است که هیچ پاسخ مشخصی از طرفین به آنها داده نشده است. البته ، ما باید آن مسائل را نیز مطرح کنیم ، تنها چیزی که باقی می ماند این است که آنها شجاعت کافی برای این کار را داشته باشند.
