تعدادی از روستاهای منطقه گغارکونیک بی آب شدند، مردم به دلیل نفوذ جنایتکارانه آذربایجان در رنج هستند.

آرمان تاتویان، بازپرس حقوق بشر نوشت:

مسئله آب آشامیدنی همچنان یک مشکل جدی است. نیروهای مسلح آذربایجان با تهاجم به خاک جمهوری ارمنستان در نزدیکی استخرها و چشمه های طبیعی مستقر شدند و در برخی موارد تحت کنترل غیرقانونی آشکار آذربایجان قرار گرفتند.

به عنوان مثال در نوربک گزارش شده است که 5 چشمه از 6 چشمه طبیعی آبرسانی به روستا در حال حاضر تحت کنترل آذربایجان است. آنها همچنین حوضه آبرسانی روستا، حدود 2.5 کیلومتر خط آب را کنترل می کنند.

به گفته اهالی، برنامه های یارانه ای دولت قبل از جنگ در نوربک برنامه ریزی شده بود [Սոթքում և մի շարք այլ գյուղերում] مشکل آب را با آب کشی از استخر حل کرد، اما به دلیل تهاجمات آذربایجان و اعمال جنایتکارانه امکان تکمیل کار وجود نداشت.

در نوربک مردم در خانه هایشان آب ندارند، فقط چهار جای روستا وجود دارد و آب کامل نمی آید. از آنجا، روستاییان مجبورند تقریباً روزانه، با پای پیاده، با ماشین یا وسایل دیگر، آب آشامیدنی برای سطل بیاورند.

در قلمرو حاکمیت جمهوری ارمنستان، استخری که روستاهای جغاتسادزور، گغامابک، آیرک، نرکین شورزه، ورین شورزه را فراهم می کند، تحت کنترل آذربایجان درآمده است.

مثلاً در گغامبک حتی از روستای همجوار در فاصله بیش از 1.5 کیلومتری برای شرب و کارهای خانه با مشقت فراوان، با سطل و پیاده، با ماشین و… آب بیاورند. قبل از تهاجم آذربایجان و در سال 2021 در جغاتسادزور آب وجود داشت. ساکنان از ماه می با مشکلات جدی مواجه شده اند.

مشکل بزرگ آب در سوتک وجود دارد. استخری که قرار است آب از آن از طریق خط آب منتقل شود، در کنترل نیروهای مسلح آذربایجان است.

پس از تهاجم آذربایجان به جغاتسادزور، 100 هکتار از مراتع تحت نظر است که استفاده از آن مناطق را برای مردم غیرممکن کرده است.

تقریباً در همه روستاها مردم ذکر می کردند که مجبورند حیوانات یا بخشی از آنها را بفروشند زیرا نمی توانند علف لازم برای زمستان را جمع آوری کنند. اگر سال اول توانستند به نحوی مشکل را حل کنند، امسال عوارض بیشتر می شود. علاوه بر این، با نزدیک شدن به بهار، مردم نگران مسائل ایمنی، عدم امکان زراعت در زمین های خود و چرای حیوانات در مراتع هستند.

به عنوان مثال، در نوربک تخمین زده می شود که مردم 1300 هکتار از مرتع، زمین های زراعی و علفزار را از دست داده اند. همچنین 200 هکتار نیز غیرقابل استفاده شده است. اینها زمین هایی هستند که در مجاورت استقرارهای آذری ها هستند، اما مردم نمی توانند از آنها استفاده کنند زیرا زیر نظر تیراندازی می شوند. به عبارت دیگر روستاییان از حق مالکیت قانونی خود نسبت به مناطق مذکور محروم شدند.

علاوه بر این، روستاها توسط نیروهای مسلح آذربایجان (به ویژه روستاهای کوت، نورابک، سوتک و تعدادی روستای دیگر) رصد می شوند. مثلاً در بازدید مدافع حقوق بشر شواهدی به دست آمد که تقریباً هر روز صدای تیراندازی آذربایجان در روستاها شنیده می شود. به گفته وی، نیروهای مسلح آذربایجان برای ایجاد رعب و وحشت در روستاها تیرهای بلند می فرستند. این به طور جدی مردم را نگران می کند زیرا در مورد امنیت، زندگی و سایر حقوق حیاتی است.

به عنوان مثال در کوت، سوتک، نورابک، تیراندازی آذربایجان در زمانی که مردم در حال چرای حیوانات خود بودند ثبت شده است. علاوه بر این، اهالی ذکر کردند که در مناسبت های مختلف شنیده اند که چگونه نظامیان آذری به نظر آنها در حال مستی فحش می دهند، با یکدیگر مشاجره می کنند و تیراندازی می کنند.

به عبارت دیگر، واقعیت ها نشان می دهد که موضوع امنیت همچنان در اولویت است، مشکلات اجتماعی عمیق تر شده و زندگی مردم را غیرممکن کرده است.

در این جلسات موارد فردی مطرح شد که با توجه به صلاحیت مدافع به آنها رسیدگی خواهد شد.

در این بازدیدها، موضوعات مطروحه با شکایات خطاب به مدافع حقوق بشر در محل اطلاعات دریافتی از حوزه منطقه ای گغارکونیک مورد بررسی قرار گرفت.

راه حل واقعی تخلفات، حذف نیروهای مسلح آذربایجان از روستاها و جاده های ما به منظور تضمین حقوق مردم غیرنظامی است.

این فقط یک موضوع حیاتی است.

علاوه بر این، این امر در مورد همه استقرارهای آنها و نه تنها در مورد تهاجمات ماه مه صدق می کند. به منظور تضمین امنیت مردم ارمنستان، مدافع حقوق بشر جمهوری ارمنستان در اطراف مرزهای ارمنستان غیرنظامی شد. [անվտանգության] با پیشنهاد ایجاد منطقه تا پایان تحدید حدود و مرزبندی با آذربایجان.

بر اساس پیشنهاد مدافع حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران، این ایده قبلاً در قطعنامه 27 سپتامبر 2021 PACE گنجانده شده است.

این بدان معنا نیست که ما فوراً تصمیم می گیریم این منطقه چیست یا چه کسی است. حداقل در نتیجه تحدید حدود و مرزبندی بعداً تصمیم گیری می شود، اما باید همه چیز برای بازگرداندن زندگی عادی و امنیت مردم انجام شود.

این رویکردها مستقیماً از OSCE، UN و سایر الزامات بین‌المللی و تجربه بین‌المللی نشأت می‌گیرند.

این نتایج همچنین در گزارش ها و گزارش های مدافع حقوق بشر درج شده و به ساختارهای بین المللی و ارمنی مربوطه ارسال خواهد شد.