“سارا گاسپاریان”، نیویورک
تحولات شدید اخلاقی و روانی ناشی از جنگ روسیه و اوکراین تأثیر ماندگاری بر روحیه و سبک زندگی جمعیت “برایتون بیچ”، بزرگترین جامعه روسی زبان نیویورک، گذاشته است. اینجا، در کنار هم، برای چندین دهه، هزاران نفر از روسیه، اوکراین، بلاروس مهاجرت کرده‌اند که عمدتاً یهودی هستند، که گذشته زندگی‌نامه تاریخ شوروی با فرهنگ زبان روسی-اوکراینی پیوند نزدیکی دارد.
حدود 600000 “روس / اوکراینی” در نیویورک در منطقه “برایتون بیچ” (Shipsheadbay) ساحل “منهتن” زندگی می کنند. این مکان‌ها که قبلاً یادآور محله‌های یهودی‌نشین بودند، در دهه 1990 به لطف هزاران یهودی روسی زبان که به ایالات متحده مهاجرت کردند، ظاهری متمدن به خود گرفتند. ساختمان های مسکونی عظیمی برای آنها ساخته شد که به آنها بلندمرتبه های “ترامپ” می گویند. از بالکن منظره ای از اقیانوس اطلس وجود دارد که آنها را به یاد “اودسا-ماما” عزیزشان می اندازد. در همسایگی، “برایتون” به دلیل زبان روسی شوخی، لباس های منحصر به فرد و ارتباطاتش به “اودسا” کوچک لقب داده است.
اما حالا آن “بوهمی” در “برایتون” رای داده نشد. در خیابان، تشخیص روس ها و اوکراینی ها نسبتاً دشوار است. این همان ظاهر “اسلاوی” است، همان روسی کامل، همان زادگاه خاطرات، “خارکف” و “اودسا”. پاسخ برای جلوگیری از مکالمه ناخوشایند کوتاه است. “من یک یهودی هستم.” مثل همیشه، آگاهی مردم از فاجعه ملی متفاوت است. این روزها، بسیاری از روسی / اوکراینی های ساکن نیویورک در افسردگی عمیق – بی خوابی، اضطراب روانی – وضعیت ذهنی که ما هنوز با آن آشنا هستیم، هستند. کسانی هستند که وطن برایشان از محیط یخچال خودش فراتر نمی رود.
با این حال، به زودی نگرانی‌های مربوط به یخچال در سایر محله‌های روسی‌زبان “برایتون بیچ”/”شیپس‌هدبای وک بروکلین” بدتر خواهد شد. پرزیدنت “بایدن” حدود یک میلیارد دلار تحریم هایی را علیه کالاهای روسی از جمله “ودکا” (غذاهای دریایی) و غذاهای دریایی اعمال کرده است. مغازه ها دیگر آرد روسی، شیرینی، کیک، کنسرو، محصولات لبنی، نوشیدنی های غیر الکلی / الکلی، انواع مواد غذایی نخواهند داشت. گندم سیاه (گندم سیاه) در حال حاضر به سرعت مصرف می شود. اگر به جای ودکای روسی “پوتینکا” و “تزار” بتوان مثلاً با “تکیلا” “تسلی داد”، “تحمل” بدون گرچکا تبدیل به یک مصیبت واقعی برای افرادی خواهد شد که به آن دانه عادت کرده اند. به هر حال، وضعیت همان است، اگر نه بدتر، از نظر واردات ایالات متحده از غذاهای اوکراینی، که هیچ ممنوعیتی برای آنها وجود ندارد. دلیل آن البته جنگ و پیامدهای آن بر اقتصاد اوکراین است. به طور کلی، صف های طولانی محصولات روسی / بلاروسی / اوکراینی صادر شده به بازار ایالات متحده در فروشگاه های بروکلین خالی می ماند که ترکیه ممکن است از فرصت برای پر کردن آنها استفاده کند. صادرکنندگان ارمنی نیز چیزی برای فکر کردن دارند. فرصتی برای واردات غذای ارمنی به بازار مواد غذایی آمریکا وجود دارد، باید به این فکر کنیم که چه محصولاتی را می توانیم جایگزین محصولات روسی کنیم.
به هر حال، تحریم های آمریکا علیه “روسال” “دریپااسکا”، شریک “آرمنال”، یکی از بزرگترین مالیات دهندگان در ارمنستان که “فویل” تولید می کند، اعمال شده است. حتی بدون آن، فویل ارمنی صادر شده به آمریکا مدت‌هاست در فهرست تحریم‌های دولت آمریکا به دلیل “دامپینگ” محصولات ما در بازار داخلی بوده است. به دلیل فعالیت فعال لابی آرمان ها در ایالات متحده، پیوسته لغو و به تعویق افتاد. اگر «آرمنال» به خاطر همکاری با روس ها بخشیده شود، معجزه می شود. هنوز خبر بدی در این زمینه وجود ندارد.
وضعیت فعلی “برایتون” تأثیر منفی بر تجارت روسیه دارد. برخی از پرونده ها بر اساس واقعیت تحریم رستوران های روسی، صاحبان آنها و نشان دادن بی احترامی نسبت به برخی مشاغل روسی به ثبت رسیده است. یک حادثه افتضاح رخ داد. به عنوان بخشی از اعتراض به جنگ، مدیریت فروشگاه طعم روسیه در خیابان روشن 219 نام مرکز خود را به غذای بین المللی تغییر داد. در بیشتر موارد، ظاهر ساختارهای تجاری که به زبان روسی نوشته شده است حفظ می شود. از این نظر، رهبری شهر چند میلیون دلاری و چند زبانه نیویورک هرگز اقدامی علیه تجارت روسی در برایتون انجام نخواهد داد. اولاً مالیات دهندگان خود را از دست خواهد داد، ثانیاً این یک مظاهر مذموم نژادپرستی است که توسط قانون پیگرد قانونی دارد.
باید بگویم که در جایی، حتی در پیاده‌روی شلوغ، جایی که بازنشسته‌های روسی زبان جمع می‌شوند تا پوکر بازی کنند، مکالمه‌های «بِسِدکا»، هرگز نخواهید شنید که تماس‌های «تجارت‌آمیز اوکراین» را داشته باشید. در اینجا مردم در درک فاجعه خویشتن دار هستند. من در برایتون قدم می زنم و به این فکر می کنم که آیا ممکن است چنین جمعیت مختلطی از مهاجران ارمنی-آذربایجانی در یک مکان زندگی کنند؟ آیا می شد در طول جنگ 44 روزه بدون ورود به یک ورودی و مغازه بدون حادثه از کنار هم رد شد؟ نه، البته که نه. “تفاوت زیادی در تمدن بین دشمنان ما، مردم در درگیری روسیه و اوکراین وجود دارد.” داشتن یک دشمن معمولی یک شانس است.
