“دیروز، امروز و برای همیشه…” این کتیبه شیوا به فردی اشاره می کرد که در آواز ارمنی اثری از خود بر جای گذاشت، که در سال های تاریک معیاری از کیفیت را تعیین کرد و نسل های مختلف را به سوی روشنایی هدایت کرد تا روزی بدون انکار آنچه دریافت کردند، در یک صحنه جمع شوند. و بگویید: شما آنجا هستید. در 28 ژوئیه، شبی به آرتور گیوریگوریچ با عنوان “دیروز، امروز و برای همیشه…” برگزار شد.
با صدای گریگوریچ کنسرت تقدیم به استاد با آهنگسازی آخرین نویسنده، “تو هستی” آغاز شد و آهنگسازی توسط ارکستر سمفونیک ارمنستان به سرپرستی سرگئی اسمباتیان، مدیر هنری و رهبر ارکستر به پایان رسید.
Tert.am Life:در کنسرت حضور داشت و جزئیات و عکس ها را ارائه کرد.
اجرای این کنسرت به مجریان آنیتا هاخوردیان و اوت بارسقیان سپرده شد که با نقل قول های آرتور گریگوریان در این شب توانستند او را به صورت غیرمستقیم در شب حضور داشته باشند.
این کنسرت انفرادی توسط نسل جدید تئاتر سرود دولتی با تصنیف «درها» راه اندازی شد.
نمایندگانی از نسل های مختلف تئاتر سرود دولتی روی صحنه بودند. سارون، آرا مارتیروسیان، سونا روبنیان، اریک کاراپتیان، شوشان پطروسیان، نونه یسایان، آرامون، آرتور ایسپریان، اما پطروسیان، آندره و هنرمندان دیگری که گریگوریچ آنها را روی صحنه متحد کرد: سخنان او، کار او. تمام نسل های تئاتر آواز دولتی آثار گریگوریچ را در یک صحنه اجرا کردند.
آندره مخصوص این کنسرت از آمریکا آمده بود و قطعه «آرتساخ» را اجرا کرد.
میشا “کارابختی کوچولو” از مسکو وارد شد که با توجه به صحنه و صدا، کوچولو نبود، اما آهنگ “قارابختی کوچولو” را اجرا کرد که مورد علاقه تماشاگران قرار گرفت و کارت ویزیت او شد.
«تو گفتی که هیچ آدم غیر قابل تعویضی وجود ندارد، اما برای من تو غیرقابل جایگزینی. نونه یسایان در پایان سخنان خود گفت: تا ابد در قلب و ترانه های من زنده خواهی ماند.
شوشان پطروسیان نیز قطعه «ملودی» را اجرا کرد و در پایان گفت: “این سخت ترین سخنرانی برای من بود. خدا شاهد است.»
افتتاحیه و اختتامیه هر دو با صدای آرتور گریگوریان اجرا شد و سالن با گوش دادن به آهنگ “چشمه های ارمنی” ایستاده بود.
یادآوری می کنیم که دو سال پیش نیز برنامه کنسرتی مشابهی با آرتور گریگوریان مطرح شد. پس از مرگ دخترش مانه گریگوریان که اکنون سرپرستی تئاتر دولتی آواز را بر عهده دارد و نمایندگان نسل‌های مختلف تئاتر به همراه آرتور مانوکیان، تیگران ویرابیان و ارکستر سمفونیک ارمنستان گرد هم آمدند و افکار و ایده‌های پدرخوانده پاپ را زنده کردند. موسیقی
ترزا هوانیسیان
عکس ها: Hovhannes Hovhannisyan
