گفتگوی Lragir.am مارات هاکوبیان تحلیلگر اوکراینی-ارمنی است
پس از اعلام بسیج در روسیه، خروج گسترده جمعیت از آن کشور آغاز شد. همزمان موجی از نارضایتی ها در داخل کشور بالا گرفته است، شرایط را چگونه تفسیر می کنید، چه تحولاتی ممکن است رخ دهد؟
در این هفت ماه مشخص شد که مقاومت مردم و ارتش اوکراین اشتهای پوتین را برای تجاوز خنثی کرد و به این واقعیت منجر شد که با این بسیج جدید، مردم روسیه نیز جنگ را احساس خواهند کرد. این امر اجتناب‌ناپذیر بود، زیرا روسیه با داشتن چنین جاه‌طلبی‌هایی توانایی اجرای نقشه‌های تهاجم خود را نداشت. بنابراین، امروز عواقب جنگ را ساکنان روسیه احساس خواهند کرد، حتی آنهایی که وانمود می کردند تا به حال هیچ اتفاقی نیفتاده است. افرادی در روسیه بودند که وانمود می کردند که تحریم ها بر آنها تأثیری ندارد. اکنون نه تنها پیامدهای منفی تحریم، بلکه بسیج را نیز احساس خواهند کرد. این امر اجتناب ناپذیر بود، روسیه یک کشور متجاوز است و مردم آن کشور مسئول اقدامات رهبری خود هستند، بنابراین باید تاوان کامل تجاوز خود را بپردازند.
تعداد زیادی از ارامنه نیز این روزها خاک فدراسیون روسیه را ترک می کنند. جامعه ارمنی روسیه در این شرایط باید چه موضعی اتخاذ کند؟
در مورد مشارکت ارامنه، من از ارامنه می خواهم از پیوستن به ارتش پوتین خودداری کنند. به نظر من شایسته نیست که یک ارمنی در یک ارتش مهاجم، نسل کش، تجاوزگر و غارتگر باشد. ارامنه روسیه باید درک کنند که جامعه ارمنی اوکراین که بیش از 11 قرن است در اینجا حضور دارد، از خانه خود دفاع می کند. و ارامنه اوکراین تمام سربازان ارتش روسیه را که پا به خاک اوکراین گذاشتند نابود خواهند کرد. هشدار می دهم حتی اگر در آن ارتش با فردی با نام خانوادگی «یان» روبرو شویم، نمی توانیم او را ارمنی بدانیم. در چنین ارتش نسل کشی یک ارمنی نمی تواند وجود داشته باشد. باید از بسیج پرهیز کرد، اگر به زور آورده شده اند، باید هر چه زودتر تسلیم شوند.
اطلاعات به گونه ای است که اطلاعیه ها عمدتاً برای اقلیت های ملی در چارچوب بسیج ارسال می شود. آیا این مورد انتظار بود؟
انتظار می رفت که عمدتاً اقلیت های ملی باید سرباز شوند، زیرا از فوریه، مرحله اول جنگ، ارتش روسیه بیشتر از اقلیت های ملی تشکیل شده بود. بنابراین جای تعجب نیست که در مرحله دوم بر اقلیت های ملی نیز تاکید کنند. در آن، آنها همچنین سعی می کنند آن دسته از نمایندگان اقلیت های ملی را که دولت خود را دارند، به عنوان مثال، ارمنی ها، به شکل بدی معرفی کنند. خدای ناکرده اگر ارمنی های روسیه در ارتش پوتین ظاهر شوند، این موضوع نیز بر چهره ارمنستان تاثیر بدی خواهد داشت. بنابراین پوتین به این ترتیب مسئله دیگری را حل می کند: بی اعتبار کردن ارمنستان.
