سربازی اجباری “جزئی” اعلام شده در روسیه در واقع یک خدمت اجباری دسته جمعی است، کمیساریای نظامی فراخوان می دهند و همه را بدون تبعیض بازداشت می کنند. موجی از اعتراضات در شهرهای روسیه به راه افتاده است، تظاهرات برپا می شود، کمیساریای نظامی به آتش کشیده می شود، صدها نفر دستگیر شده اند. به نظر می رسد که کرملین از سخنرانی های اعتراض آمیز آشفته شده است. به عنوان مثال، پسکوف سخنگوی پوتین از نارضایتی روس ها از بسیج ابراز خشم کرد و مبلغان کرملین از کمیساریای نظامی انتقاد کردند. پوتین در فرمان خود تغییراتی به ویژه در مورد تعویق دانشجویان ایجاد کرد.
در چارچوب بسیج، مشکل اقلیت های قومی ساکن در فدراسیون روسیه به طور گسترده مورد بحث قرار می گیرد. به دستور کرملین، جوانان مناطق روسیه با جاه طلبی های احتمالی جدایی طلبانه به طور دسته جمعی به خدمت سربازی می روند. همزمان، اطلاعات مربوط به سربازگیری دسته جمعی ارامنه به ویژه در مناطق جنوبی فدراسیون روسیه در مسکو و پترزبورگ تایید می شود.
4 میلیون ارمنی روسیه در مقایسه با سایر جوامع ارمنی در جهان بی حقوق ترین جامعه هستند. در عین حال، کارزار ضد ارمنی مسکو در چارچوب برنامه بدنام لاوروف مستلزم اقدامات مناسب در خاک فدراسیون روسیه نیز است. 4 میلیون نیرویی است که در صورت تغییرات ناشی از روند حوادث روسیه، می تواند نقشی کاملاً متفاوت داشته باشد و مسیر آینده تاریخ روسیه را به شیوه خود مدیریت کند. این امر سربازگیری دسته جمعی ارامنه را توضیح می دهد که یادآور سال های 1942-43 است. سیاست استالین در فرستادن مردان ارمنی به کرچ و خارکف به دهان آتش.
ارمنیان دارای تابعیت روسیه، اگر کشور را ترک نکرده باشند یا پول زیادی برای اجتناب از خدمت اجباری نداشته باشند، نمی توانند از خدمت اجباری و کشتار جدید اجتناب کنند. با این حال، این برای افراد بسیار کمی صدق می کند. پاسپورت سعادتمندانه روسیه و عشق بی انتها به روسیه، تراژدی دیگری برای ارامنه خواهد بود.
باقی مانده است که از شرایط خدمت اجباری برای تسلط بر سلاح ها و کسب حداقل مهارت های نظامی استفاده کنیم. زیرا جنگ با اوکراین پایان نخواهد یافت و جنگ داخلی در روسیه نیز مستثنی نیست که اهداف قومیتی نیز داشته باشد. تبلیغ کنندگان با نام خانوادگی ارمنی دلیل قانونی این امر را ارائه کردند. این در صورتی است که جوانان ارمنی سرباز اجباری قصد دارند در آینده در روسیه زندگی کنند.
و در غیر این صورت، می توان آنها را با شرایط تضمین به اوکراینی ها تحویل داد و به ارمنستان بازگرداند. به نظر می رسد چنین سازوکاری در اوکراین در حال اجراست و جامعه ارمنی اوکراین در این زمینه باید کار جدی انجام دهد.
برای جلوگیری از کشتار جدید ارامنه باید روش های دیگری را امتحان کرد. همانطور که مارات هاکوبیان، متخصص علوم سیاسی اوکراین می گوید، ارمنی ها نباید در ارتش نسل کشی پوتین بجنگند و بمیرند. اضافه کنیم: برای کشوری که 100 سال است نسل کشی و تبعید ارامنه را سازماندهی و رهبری می کند.
همچنین بخوانید “چهره ارمنی” نگران کننده خدمت سربازی روسیه
