گفتگوی Lragir.am سورن آوگیان، رئیس جامعه ارامنه منطقه خملنیتسکی اوکراین است.
آقای آوگیان حمله دیگری به سمت ارمنستان است، وضعیت را چگونه ارزیابی می کنید، چه باید کرد؟
به نظر می رسد مقامات امروز ارمنستان در حال گسترش جبهه دیپلماتیک هستند، این مهم است. امروز ما در موقعیتی هستیم که از قبل برای ما قابل مشاهده است: ورود ایالات متحده به ماوراء قفقاز است. و این یک ورود محکم است، نه تنها با کلمات، بلکه با اعمال. برای من به سادگی قابل درک نیست: مردم ارمنی به همه اینها با شک و تردید نگاه می کنند. آنها سعی می کنند خود را فریب دهند تا روسیه را باور کنند، اگرچه خود را متقاعد کرده اند که این کار اشتباه است. ایالات متحده آنها را فریب نداد، اما آنها آن را باور نمی کنند. مردم ارمنستان تحت تأثیر تبلیغات روسیه هستند. اما آنها از قبل شروع به درک کرده اند، این روزها در ارمنستان هستم که با آنها صحبت می کنم، می گویم دشمن ما در درجه اول روسیه است. اما پس از آن، چگونه برخی افراد به توجیه اقدامات روسیه ادامه می دهند، من قدرت قدرتمند تبلیغات را درک می کنم. فرد ارمنی می فهمد که شریک ترکی که بر علیه ما آمده، روس است، اما او همچنان از روس محافظت می کند، به سلاح روسی افتخار می کند، هرچند سلاحی وجود ندارد. به نظر من سیاست آمریکا در این منطقه بسیار محکم است. ارمنستان باید از همه اینها استفاده کند و من مطمئن هستم که آنها از آنها سوء استفاده می کنند. من بر این عقیده هستم که در این بازی ژئوپلیتیکی ما بازیکن نیستیم، بلکه ابزار هستیم، زیرا کوچک هستیم. در منطقه ما به دلیل سیاست دموکراتیک ما بازی به نفع ماست و در طرف برنده خواهیم بود.
من آن روز در منطقه سیونیک بودم و این تصور را داشتم که آذربایجانی ها از آن طرف به سمت ارمنستان پیشروی می کنند و روس ها از این طرف علیه ما اقدام می کنند. اولاً آنها در این فرآیندهای نظامی شرکت نمی کنند، ثانیاً پست های بازرسی روسیه در نقاط کلیدی قرار می گیرند. چرا این همه انجام می شود؟ ما باید هوشیار باشیم، روز قبل با گارد زمین و دیگر بچه ها صحبت کردم، به آنها گفتم بچه ها آماده باشید که سلاح روسی مستقیم به ما شلیک کند. ما می دانیم که امروز این کار را از طریق آذربایجان انجام می دهد، اما مطمئن باشید که سلاح های روسی مستقیماً به سمت مردم ما شلیک خواهد کرد. روسیه یک کشور تروریستی است، اگر امروز نباشد، ظرف یک ماه آینده قطعنامه ای توسط سازمان ملل تصویب خواهد شد. اقدامات امروز آنها در اوکراین را نمی توان به شکل دیگری جز ترور توصیف کرد. در میدان جنگ کاری از دستشان برنمی آید، شهرهای آرام و ساختمان های چند طبقه را با موشک های دوربرد بمباران می کنند.
به عبارت دیگر باید این سوال را نیز مطرح کرد که آیا ارتش روسیه باید خاک ارمنستان را ترک کند؟
واضح است که ارتش روسیه تضمین کننده امنیت ما نیست، بلکه ضامن نابودی ما است. اگر یک روس بتواند ملت برادر خود را که 40 درصد آنها را قومیت روس تشکیل می دهند، فقط به این دلیل که اوکراین تحقیرهای او را تحمل نمی کند، مورد نسل کشی قرار دهد، ارامنه باید آماده باشند. به محض اینکه اقدامات جست و جوی راه های امنیتی جایگزین برای ارمنستان واقع بینانه و قابل مشاهده شود، روسیه مستقیماً به ما حمله خواهد کرد. من با مثال اوکراین این را متقاعد کردم، اگر امروز روس ها حمله ای گسترده در اوکراین با 40 میلیون نفر انجام دادند، انجام آن در ارمنستان دشوار نیست، به خصوص که تقاطع های کلیدی در خاک ارمنستان وجود دارد. پست های بازرسی امروز
به عبارت دیگر، ما امروز در شرایط سختی قرار داریم، هر ثانیه می توان انتظار حمله روسیه را داشت، به علاوه، حمله روسیه به ارمنستان امروز محتمل ترین است. من با واقعیت قانع شدم که اینطور است، داشتم به پستی که در سیونیک راه اندازی کردند نگاه می کردم، به نظر می رسد باید خود را از آذربایجان محافظت کنند، سیم خاردار باید آن طرف باشد، اما این طرف است. . اگر آن پست را از طرف ما گذاشتی چرا از خودت در مقابل ما دفاع می کنی باید از خودت در مقابل ترک ها دفاع کنی؟ اینها آنقدر حقایق آشکار است که نمی توان آن را ندید.
