گفتگوی Lragir.am مارات هاکوبیان تحلیلگر اوکراینی-ارمنی است
یک سال از آغاز جنگ روسیه علیه اوکراین می گذرد، این تحولات چه چیزی را نشان داد؟
این یک سال نشان داد که جاه طلبی های روسیه با توانایی های آنها همخوانی ندارد. آنها جمهوری های شوروی سابق را دست کم می گیرند. این نشان داد که مردم اوکراین اراده ای برای ساختن و حفظ کشور ملی خود دارند. البته، به قیمت خسارات بسیار سنگین، اما مردم مصمم به حفاظت از تمامیت ارضی و حاکمیت اوکراین هستند. این نشان داد که ملتی که آماده دفاع از کشور خود است همیشه دوستانی خواهد داشت. کشورهایی خواهند بود که در این زمینه کمک خواهند کرد و امروز شاهد یکپارچگی تقریباً جهانی در اطراف اوکراین هستیم. تقریباً همه کشورهای متمدن از اوکراین حمایت می کنند.
تحولات نشان می دهد که این وضعیت برای مدتی ادامه خواهد داشت تا زمانی که هوا به ارتش اوکراین اجازه انجام عملیات آزادسازی جدید را بدهد. اکنون شرایط جوی اجازه انجام عملیات در مقیاس بزرگتر را نمی دهد. به نظر من همه قبلاً متقاعد شده بودند که ارتش اوکراین می تواند سرزمین خود را آزاد کند. هم مقامات اوکراینی و هم رهبران نظامی در این باره می گویند تمام سرزمین ها گام به گام آزاد خواهند شد. اوکراین باید به طور کامل آزاد شود. بنابراین، به محض مساعد شدن هوا، ارتش اوکراین مناطق باقی مانده خود را آزاد خواهد کرد.
هیئت ناظر اتحادیه اروپا در ارمنستان مستقر شد، این را چگونه ارزیابی می کنید؟
ما از تابستان سال گذشته درباره ایده ماموریت ناظر اتحادیه اروپا در زمینه کارشناسی بحث می کنیم و من بسیار خوشحالم که مقامات ارمنستان به این سمت رفتند. در شرایط پایگاه معاهده موجود که ارمنستان را به سازمان پیمان امنیت جمعی و روسیه وصل میکند، این کوتاهترین راه برای جلب حمایت اروپا بود که میتوانست در زمین به دست آید، بدون اینکه هیچ معاهدهای با فدراسیون روسیه و سازمان پیمان امنیت جمعی لغو شود. این یک گام مثبت است که شکاف هایی را که در سازوکار امنیتی ارمنستان وجود دارد و ناشی از شکست روسیه و سازمان پیمان امنیت جمعی است، تضمین می کند. امیدواریم ارمنستان روابط خود را با اتحادیه اروپا و ایالات متحده در راستای ایجاد یک مکانیسم امنیتی جدید توسعه دهد، زیرا این امر واقعاً ارمنستان را قادر می سازد تمامیت ارضی خود را حفظ کند. ارمنستان با انتخاب این بردار به ریشه های تمدنی خود باز می گردد.
غرب با این گام نشان می دهد که ارمنستان را به عنوان بخشی از جهان متمدن به رسمیت می شناسد. و او به سدی برای متجاوزی تبدیل می شود که می خواهد به ارمنستان حمله کند. این یک گام بسیار جدی غرب است. شاید این رفتار روسیه نیز به همه اینها کمک کرد. همه دیدند که روسیه سیاست نامناسبی را در پیش گرفته است و حمله به اوکراین پایان نیات روسیه نیست، روسیه تقریباً همه کشورها را تهدید می کند. آذربایجان دست و پای روسیه در منطقه قفقاز جنوبی است. روسيه با تحريكات و نبردهاي كوچك سعي مي كرد مواضع مساعدي را از ارمنستان به دست آورد تا همراه با تركيه و آذربايجان به هزينه ارمنستان در قفقاز جنوبي تقويت شود. ناظران اتحادیه اروپا مانعی برای جاه طلبی های روسیه هستند. و جنگ اوکراین نشان داد که تمدن غرب باید در حفاظت از متحدان طبیعی خود کمی قاطع تر باشد. هیچ کس فکر نمی کرد که در قرن بیست و یکم، روسیه بتواند چنین جنگ نسل کشی را علیه یک کشور همسایه تحریک کند، جاه طلبی های قرون وسطایی داشته باشد. غرب در حال حاضر به همه اینها واکنش مناسب نشان می دهد و از متحدان طبیعی خود محافظت می کند.
در این زمینه، وزارت خارجه روسیه و مقامات فردی به ارمنستان اظهارات تهدیدآمیزی می کنند.
از آنها نمی شد انتظار دیگری داشت. وقتی ناتوان می شوند شروع به تهدید می کنند. نکته مهم این است که ما با این تهدیدات به اندازه کافی برخورد کنیم و بفهمیم آنها چه کاری می توانند انجام دهند و چه کاری نمی توانند انجام دهند. آنها یک جعبه ابزار بسیار کوچک دارند. و هر اقدامی که روسیه در این شرایط بخواهد علیه ارمنستان بردارد بیشتر به روسیه آسیب می رساند. یعنی سگ پارس می کند، کاروان می رود.