باید منتظر ماند و دید که بردار سیاسی خارجی دولت آرتساخ چگونه تغییر خواهد کرد. آلن سیمونیان

با وجود تهدیدها و اولتیماتوم‌های باکو و ایروان، به گفته رئیس مجلس شورای ملی، مذاکرات بر سر پیمان صلح به بن‌بست نمی‌رسد.

وی ادامه داد: با این حال، روندی وجود دارد و آن روند هنوز متوقف نشده است و به نظر من این کار را به بن بست می گویند، اما به این معنا نیست که می تواند یک ابزار بازدارنده برای ایجاد یک تحریک دیگر از سوی آذربایجان باشد. به هر حال. برعکس، واقعیت ایجاد شده در این مذاکرات ممکن است به طور خاص برای انجام نوعی تحریک استفاده شود.»

دیروز رئیس جمهور آذربایجان یک پیش نیاز ارائه کرد: برای اینکه ارمنستان در مساحت 29000 کیلومتر مربع مسالمت آمیز زندگی کند، باید قره باغ را رسماً به عنوان بخشی از آذربایجان به رسمیت بشناسد و همچنین اقدامات تحدید حدود را تحت شرایط باکو انجام دهد.

علی اف هشدار داد: در غیر این صورت، هیچ توافق صلحی وجود نخواهد داشت.

آیا این پیش شرط ها برای ایروان قابل قبول است؟

رئیس مجلس تاکید کرد: فکر می کنم همه چیز در بیانیه وزارت امور خارجه آمده است و در حال حاضر چیزی برای اضافه کردن ندارم.

“روسیه همچنان بازیگر اصلی مذاکرات است.

وزارت امور خارجه ارمنستان در پاسخ به علی اف، بار دیگر تاکید کردآذربایجان با گفتار و اقدامات تهاجمی خود، ارامنه قره باغ کوهستانی را آماده سازی برای نسل کشی و تهاجم جدید به ارمنستان می داند.

در این شرایط متشنج، در حال حاضر با میانجیگری چه کسی مذاکرات صلح بین ارمنستان و آذربایجان انجام می شود؟

سیمونیان با بیان اینکه پیشنهادات معاهده از طریق کانال‌های مختلف رد و بدل می‌شود، گفت: راه اصلی مبادله از طریق طرف روسیه است و روسیه همچنان بازیگر اصلی است، اما ابتکاراتی از سوی ایالات متحده آمریکا نیز وجود دارد که کاملاً انجام می‌شود. فعال، و همچنین توسط جمهوری فرانسه از:

اخیراً 5 نیروی پارلمانی آرتساخ بیانیه ای صادر کرداز مقامات ارمنستان می خواهد که حق تعیین سرنوشت آرتساخ را زیر سوال نبرند. آیا ایروان رسمی این موضوع را زیر سوال می برد؟

ما حقوق کسی را زیر سوال نمی بریم، ما در مورد امکان اجرای آن صحبت می کنیم.

«ما حق کسی را زیر سوال نمی بریم، ما در مورد امکان استیفای حقوق صحبت می کنیم. 30 سال است که مسیری را که همه می دانیم و درباره آن صحبت کرده ایم، رفته ایم و نتیجه اش را هم دیده ایم. اکنون مسئولین آرتساخ فرصت دارند و فکر می کنم از این فرصت به بهترین شکل استفاده می کنند و خودشان به حقوق خود رسیدگی می کنند. ما منتظر خواهیم ماند و حمایت خواهیم کرد و خواهیم دید که بردار سیاسی خارجی – دولت قره باغ کوهستانی، مجلس ملی، نمایندگان – چه تغییراتی را تجربه خواهند کرد و این بردار به کجا منجر خواهد شد و ما در کنار آن خواهیم ایستاد.

رئیس مجلس ملی ارمنستان در پاسخ به سوال «آزادی» که آیا تغییری در بردار سیاسی خارجی در آرتساخ رخ خواهد داد؟ – جالب است تعجب می کنید که می گویید در هر کشوری، هر واحد سیاسی ممکن است تغییری رخ دهد، البته مذاکرات بر سر تغییرات است، مذاکره بر سر این است که چگونه مواضع خود را تغییر دهیم تا به توافق برسیم. “

آلن سیمونیان می گوید که بسیار خوشحال است که نقش آرتساخ، به عنوان یک مذاکره کننده، به عنوان یک شرکت کننده مستقیم در ادغام آرتساخ، به بالاترین سطح ارتقا یافته است. و اکنون هم آرتساخ و هم باکو در تلاش هستند تا لبه‌های گفتگو را بیابند.

در همین حال، آرتساخ رسمی در 24 فوریه و: در 1 مارس وی پس از دیدار با نمایندگان آذربایجان اعلام کرد که در مورد مسائل انسانی و فنی بحث و تبادل نظر شد. رئيس جمهور: آرائیک هاروتونیان تاکید کردآنها از بحث در مورد مسائل سیاسی خودداری کردند، زیرا باکو موضوع ادغام آرتساخ به آذربایجان را تحت فشار قرار داد.

سیمونیان در پاسخ به این سوال که آیا در حال حاضر مذاکرات سیاسی بین آرتساخ و آذربایجان وجود دارد یا خیر؟ – «کلاً این جلسات می شود، این صحبت ها با یک چیزی شروع می شود، فرض کنیم این گفتگو می تواند با افتتاح همان کریدور لاچین شروع شود، جنبش قره باغ با جلسات محیط زیستی شروع شد، بعد تبدیل به همه چیزهایی شد که الان داریم درباره آن صحبت می کنیم. هستند: بگذارید گفتگو شروع شود.”

و موضع دولت در مورد ادغام آرتساخ به آذربایجان که باکو مدام در مورد آن صحبت می کند چیست؟ رئیس مجلس شورای ملی تاکید کرد: عملا باید راه زیادی را طی کنیم تا چنین چیزی امکان پذیر شود، راستش را بخواهید امروز چنین امکانی را نمی بینم.

“وقتی دیپلماسی شکست می خورد، استفاده از زور خود به منصه ظهور می رسد.”

اگرچه رئیس پارلمان تاکید می کند که مذاکرات در مورد پیمان صلح به بن بست نرسیده است، اما مخالفان در پاسخ می گویند که اظهارات رسمی ایروان و باکو دقیقاً خلاف این را نشان می دهد. علاوه بر این، به گفته تیگران آبراهامیان، دبیر فراکسیون “من شرف دارم”، مشکل تنها بن بست نیست، بلکه خطرات ناشی از آن است.

آبراهامیان گفت: «این یک بن‌بست است که احتمال از سرگیری عملیات‌های رزمی جدید را افزایش می‌دهد، وقتی دیپلماسی و روند سیاسی عملاً شکست می‌خورد، خود مسئله استفاده از زور مطرح می‌شود.»

معاون اپوزیسیون از آلن سیمونیان می‌خواهد که از اظهارات رهبر سیاسی خود پیروی کند، زیرا خود نیکول پاشینیان روز گذشته در کنفرانس مطبوعاتی اطلاع داد که آذربایجان چنین پیشنهاداتی ارائه کرده است که از خطوط قرمز دولت عبور می‌کند. و نمی توان آن را بن بست ارزیابی کرد.