گفتگوی Lragir.am گاگیک آوانسیان، یکی از سازمان دهندگان جنبش آرتساخ است.
آقای آوانسیان، نیروهای مسلح باکو در حال اشغال مناطق جدیدی در آرتساخ هستند، وضعیت را چگونه ارزیابی می کنید؟
روندی که با تسلیم شهر های قدیمی، ختابرد و پاروخ آغاز شد، همچنان ادامه دارد. این یک عملیات مشترک روسیه و آذربایجان است، یک جاهایی صحنه سازی سبک دارد، انگار روس ها می خواهند جلوی آن را بگیرند، اما نتیجه نمی دهد، مثل اینکه آذری ها از زور فیزیکی علیه روس ها استفاده می کنند. این اتفاق می افتد، روند ادامه دارد. هدف ساده است: القای بدبینی نسبت به فردا در مردم. از آنجایی که ارتفاعات و جاده های استراتژیک زیادی در آنجا وجود دارد، آذری ها در واقع آنها را تحت کنترل خود در می آورند. این همان کاری است که آنها در زمان اتحاد جماهیر شوروی انجام دادند. من جزئیاتی را می دانم که نسل امروز از آن بی خبر است. مثلاً برای رسیدن از هادروت به استپاانکرت باید از دو مرکز منطقه ای ترکیه عبور می کردیم. یعنی همین کار را می کردند، همه راه ها را تحت کنترل خود نگه می داشتند، حرکت را کنترل می کردند، هر لحظه راه ها را می بستند. چیزی که بعد از شروع حرکت، زمانی که جاده ها مسدود شده بود، دیدیم. و همین اتفاق در حال حاضر در حال وقوع است، هدف این است که مردم آرتساخ را منزجر کنند و آنها را مجبور به ترک اینجا کنند.
وضعیت در آرتساخ چگونه است؟
اولاً نگرانی وجود دارد، نمی شود دغدغه نداشت. اما تمایل به تحمل و مقاومت نیز وجود دارد. مردم می فهمند چه اتفاقی دارد می افتد. برای به اصطلاح حافظان صلح جای تعجب است که هیچ کاری انجام نمی شود. جای تعجب است که زاخارووا در یکی از آخرین کنفرانس های مطبوعاتی گفت: کجا نوشته شده که ما مسئولیم؟ به نظر می رسد که روسیه از انجام تعهدات خود سرباز می زند.
بنابراین در شرایط فعلی چه باید کرد؟
علاوه بر تقویت دفاع شخصی، باید فرآیندهای سیاسی را نیز توسعه دهیم. در هر تریبون سیاسی بین المللی باید فعالیتی از خود نشان دهیم که امروز آن را نمی بینم. پس از انتخابات 2021، سرزنش اولی یک سوء تفاهم است. هر گونه تلفات ارضی امروز، هر قربانی تقصیر مقامات فعلی ارمنستان است. ما را از تریبون های سیاسی بریده اند، از همه امکانات استفاده نمی کنند تا مسئله آرتساخ به سطح بین المللی برود. کاری که امروز روس ها و آذری ها انجام می دهند، مقامات ارمنستان هم همین کار را می کنند، بازی خودشان را می کنند. مقامات ارمنستان اقداماتی را انجام نمی دهند که به نفع ما باشد.
موضوع آرتساخ قطعا باید به تریبون های بین المللی کشیده شود. بیش از یک سال است که ما جنبش‌ها و شخصیت‌های سیاسی آرتساخ به صراحت اعلام کرده‌ایم که اگر نیروهای یکی از کشورهای رئیس‌جمهور در آرتساخ حضور دارند، نیروهای دو کشور دیگر هم باید به عنوان رئیس‌جمهور در آنجا حضور داشته باشند. خوب. امروز هیچ تماسی بین روسیه و جهان متمدن وجود ندارد، نیروهای دو کشور رئیس مشترک دیگر نیز باید به آرتساخ بیایند.
