گفتگوی Lragir.am مدافع حقوق بشر ژانا الکسانیان است
خانم الکسانیان، والدین سربازانی که بر اثر آتش سوزی در پناهگاه گروهان مهندس پیاده روستای ازات جان خود را از دست داده اند، دست به اقداماتی زده و خواستار دیدار با نخست وزیر و وزیر دفاع هستند. آنها اظهار داشتند که این مسئولان از ملاقات با آنها و پاسخگویی به سوالات آنها اجتناب می کنند. عملکرد دولت را چگونه ارزیابی می کنید؟
هنگامی که نخست وزیر به عنوان رئیس کمیته تحقیقات عمل می کند و ساعاتی پس از حادثه جزئیات را ارائه می دهد، والدین حق دارند از نخست وزیر بخواهند که آنها را بپذیرد. و موظف به پذیرش پدر و مادر هستند. نخست وزیر در حال انجام تحقیقات مقدماتی در ساختمان دولت بود و اکنون تمایلی به ملاقات والدین ندارد. و کی باید ملاقات کنه؟گفتی که معلومه چی شده؟ بگذارید پدر و مادرش را بپذیرد و به او بگویید که همه چیز روشن است. این مظهر بی مسئولیتی است، خودشان مسئول مشکلات آن مردم هستند. ما وزیر دفاعی نداشته ایم که پدر و مادر را نپذیرد. و اکنون این دو نفر نخست وزیر و وزیر دفاع والدین 15 قربانی را طرد می کنند. اما آنها شخصاً مسئول قربانیان هستند. شرایطی که ما با آن آشنا شدیم وحشتناک بود، سربازان را در یک خوک‌خانه گذاشتند و سپس فاجعه رخ داد. و هیچ توضیحی وجود ندارد. در این مورد، نخست وزیر تحقیقات مقدماتی را انجام داد و حکم دادگاه را صادر کرد.
این وکیل دادگستری می گوید بدیهی است که در طول سه ماه هیچ گام موثری در جهت افشای کامل پرونده برداشته نشده است، بیشتر از پاسخ به سؤالات مطرح شده است. آیا در مجموع آیا اراده ای برای انجام تحقیقات مؤثر، کشف شرایط پرونده و مجازات مجرم وجود دارد؟
من متقاعد شده ام که زمانی که نخست وزیر در حال انجام تحقیقات مقدماتی در ساختمان دولت بود، پرونده را بسته بود. یعنی رسیدگی به این پرونده با اظهارات او شروع شد و به پایان رسید که گفت چیزی برای روشن شدن نیست، همه چیز مشخص است. به همین دلیل پدر و مادر را قبول نکردند. در این دوره فرآیندهایی در مقابل دیدگان مردم اتفاق افتاد. به ویژه، سرهنگ آرسن سارویان، از خدمات امداد و نجات وزارت امور داخله، که بلافاصله پس از این حادثه در محل حضور داشت، در تلویزیون عمومی توضیح داد که 14 نفر از سربازان بر روی تخت ها دراز کشیده بودند. چند روز بعد گفتند که او بدون هیچ توضیحی اظهارات خود را پس گرفته است. فرمانده لشکر که بسیار عصبانی صحبت می کرد از خدمت محروم شد. مظاهر دیگری از جمله شکایت والدین را هم دیدیم و همه اینها هیچ اطمینانی در معاینه عینی ایجاد نمی کند. حتی اگر کمیته تحقیق چیز جدیدی کشف کرده باشد، واضح است که نخست وزیر قبلاً همه چیز را گفته و ادامه داده است.
من مطمئن هستم که پرونده بسته شده و آن پدر و مادر را به خیابان انداخته اند. مسئولین هیچ مسئولیتی در قبال مرگ افراد تحت مسئولیت خود ندارند. آن مردم کجا خواهند رفت؟ آنها نمایش هایی را در مجلس ملی سازماندهی می کنند، آنها به آلن سیمونیان فرصتی می دهند تا چشم اندازهای تف کردن خود را توسعه دهد. و نخست‌وزیر می‌رود و آن برنامه‌ها را تماشا می‌کند که هدفشان جلب افکار عمومی و منحرف کردن آنها از مسائل جدی است. در یک طرف خانواده های کسانی که در اثر آتش سوزی جان خود را از دست داده اند قرار دارند و ما به دنبال این هستیم که دولت چه می کند. چه امیدی می توانید داشته باشید؟ پاپیکیان مشغول چه کاری است، چه کارهای مهمی انجام می دهد که آن پدر و مادر را قبول نمی کند، ارتش را اصلاح نمی کنند، همیشه قربانی هستند؟ در برابر آن پدر و مادر سر خم کند و به ملاقات آنها برود، نه اینکه وانمود کند از مردم پذیرایی نمی کند، مشغول است. بگذار بگوید، ببینیم مشغول چه کاری است.
