قرارداد مونیخ 1938 با متجاوز در سازمان ملل. جنبش ملی نظامی، آرام اول

45


مسکو خوشحال می شود، آنکارا خوشحال می شود، عامل آنها نیکول خوشحال می شود. زمان هوشیاری برای رویارویی با کشتار آینده فرا رسیده است. ما سیونیک، سپس گغارکونیک، سپس بقیه را «برای امنیت کشور و ثبات داخلی» می دهیم. در حال حاضر، شورای امنیت سازمان ملل متحد این فراخوان را به آرتساخ اضافه کرد

نشست ویژه شورای امنیت سازمان ملل متحد در خصوص وضعیت آرتساخ در چارچوب شعار نسل کشی نیکولای “حقوق و امنیت” و “آرتساخ آذربایجان است” برگزار شد. فدراسیون روسیه و ترکیه مستقیماً آن را اعلام کردند، بقیه با بسته بندی انسانیت، حقوق بشر و دموکراسی.

در شورای امنیت سازمان ملل متحد رد شد حق اکثریت بومی آرتساخ برای قطع نکردن سنت ملی-دولتی هزار ساله. فقط فرانسه ادعا کرد که “امکان زندگی با تاریخ و احترام به فرهنگ”. بر اساس گزارش ها، نیکول پاشینیان در آستانه نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد از فرانسه خواست از موضع خود در مورد حل و فصل سیاسی این موضوع کناره گیری کند و اعلام کرد که از آن حمایت نخواهد کرد.

تاریخ نشست شورای امنیت سازمان ملل تصادفی انتخاب نشده است. دیروز جنایت دیگری از سه گانه نسل کشی ایروان-مسکو-باکو با حمله گسترده به آرتساخ و کاغذ کاپیتولاسیون آرتساخ، در واقع ارمنستان، که در مسکو نوشته شده بود، انجام شد. مسکو اعلام کرد که مشکل آرتساخ بسته است، مشکل داخلی باکو است، یعنی تجاوز قانونی است، پاکسازی قومی وجود ندارد.

پاشینیان با اعطای عفو برای شرکت کنندگان اجماع خارجی در مورد تخریب آرتساخ، “ارمنستان قره باغ را به عنوان بخشی از آذربایجان به رسمیت می شناسد”، در آستانه نشست شورای امنیت سازمان ملل بهانه واهی برای خود ایجاد کرد. ارمنستان در صورت حمله گسترده باکو از آرتساخ محافظت نخواهد کرد، زیرا این تجاوز برای دخالت ارمنستان و حمله به حاکمیت، دموکراسی و تمامیت ارضی ارمنستان تحریک شده است.

تصادفی نیست که نمایندگان کشورهای پیشرو در شورای امنیت سازمان ملل از این بهانه پاشینیان در کنار تز «حقوق و امنیت» در سخنرانی های خود استفاده کردند. مشکل آرتساخ باید بسته شود تا تمامیت ارضی و دموکراسی جمهوری ارمنستان به خطر نیفتد، کسی که از چنین هدیه ای برای رهایی از چندین سردرد به طور همزمان امتناع کند.

به عبارت دیگر «آرتساخ را به نابودی بدهیم تا آن که ویران می کند بقیه ارمنستان را نخورد». محتوای مرگبار تز معروفی که در آنکارا و مسکو تدوین شده حداقل برای ما باید روشن باشد.

عبارات سیاسی پاکسازی قومی، نسل کشی، احیای رژیم کریدور بردزور با مهاجرت اجباری، دسترسی به کالاهای بشردوستانه و دیگر عبارات مشابه جایگزین شد. پاشینیان روز قبل با گذاشتن زبان به دهان وزیر امور خارجه تزاپار اعلام کرد که 1. ارمنستان در آرتساخ نیرو داشت، یعنی تجاوزات باکو را نه تنها در آرتساخ، بلکه در آینده نزدیک در سراسر مرز ارمنستان قانونی کرد. جمعیت غیرنظامی قره باغ کوهستانی در خطر نیست.

بنابراین: با معامله جنایی نیکول و نیکول دارتس تلاش شد تا بزرگترین جنایت در بالاترین دادگاه بین المللی قانونی شود.

دیپلماسی نیکلاس برای خلاص شدن از شر آرتساخ و کل ارمنستان تلاش زیادی می کند. موضع مورد نظر نیکول در شورای امنیت سازمان ملل به باکو چراغ سبز در زمینه به زانو درآوردن ارامنه در آرتساخ و آغاز تهاجم جدید علیه ایروان می دهد. این تصمیم چیزی نیست جز قرارداد 1938 مونیخ با متجاوز که راه را برای جنگ جهانی هموار کرد. تنها کاری که باید انجام دهیم این است که از شر پاشینیان، جنگ افروز خلاص شویم و اهداف استراتژیک سیاست خارجی خود را توسعه دهیم.نگاه کنپاول دالاکیان مصاحبه) و یک ارتش بسازید. آنها مشکلات پیچیده، اما حیاتی ضروری هستند.





Source link